Chronologierland

(September 2006) Er klopt iets niet met mijn timing. In een blog hoort men te verhalen over het nieuws (of over het niets) van de dag. Die strikte chronologie is echter niet aan mij besteed. Op zo'n mooie semtemberdag als deze wil het immers nog wel eens kriebelen. De Bossen! De Velden! De Weidse Natuur! Daar Kan Ik Mezelf Zijn, Daar Voel Ik Me Vrij (Ondanks De Insecten En De Modderige Tractorsporen)! In Vlaanderen valt dat meestal echter een beetje tegen, altijd wel hangt er ergens een hoogspanningskabel of een andere uitwas van de vooruitgang in de weg om de idylle te doorprikken.

Na jaren op dit lapje land tussen Noordzee en Ardennen geresideerd te hebben, zijn we er allemaal in getraind om die visuele vervuiling zoveel mogelijk te negeren en -toegegeven- ook ik kan soms heel erg genieten van een fietstochtje tussen paarden en boomgaarden door 'la campagne' ergens tussen Kortemark en Torhout met het Wijnendalebos op de achtergrond. Maar toch kriebelt het op een dag als deze om nog eens dit paadje te kunnen opwandelen en opnieuw het gevoel te krijgen als had ik eindelijk iets gevonden dat de Tuin van Eden wel kon zijn. De civilizatie is leuk (een frisse Barbar drinken op het terrasje van Bierhuis aan de Waterkant gaat nu eenmaal niet in een haast vergeten lap groen als Ierland), maar nog leuker als je weet dat dit er is. Leve september!