Alziend oog

Een Japans bedrijf genaamd Shimadzu heeft een soort elektronisch oog ontwikkeld, waarmee je in een euhm oogopslag de gewenste informatie voor je ooglens kan laten afrollen en in een later stadium ook persoonlijke gegevens zal kunnen opvragen over de mensen die zich in je gezichtsveld bevinden. Met een eenvoudige druk op de knop (of je wimpers eens goed laten uitwaaieren, of drie keer knipperen op rij - weet ik veel) kom je dan te weten wat de naam van de andere humanoïde is, hoe oud hij/zij is, wat zijn / haar hobby's zijn en of hij/zij vrij is dan wel zich verbonden heeft tot trouw binnen een liefdesrelatie. Ja, het is werkelijk te gek om los te lopen, maar het is niettemin de bedoeling dat het ooit losloopt. Enkele goedbetaalde visionairen geloven dat het ding over ten laatste 20 jaar al vrij wijdverspreid zou kunnen zijn. Gezellig, kunnen die Cambodjanen temidden een zoveelste CO2-storm gemakkelijk uitmaken wie aan het verdrinken is naast gindse overvolle sloep. Dat scheelt alweer in formaliteiten achteraf.

Het typische aan dit soort verschijnselen lijkt echter te zijn dat ze eerst weggelachen worden, maar dat er ooit een tijd komt waarin de argwanende cultuurpessmist zelf weggelachen wordt. Eerst een curiosum voor mensen met teveel geld, vervolgens een gadget voor een iets bredere laag van de bevolking, en in een nog verder stadium een stuk basisuitrusting voor de moderne mens in de stadsjungle. Asociaal, zo luidt min of meer het verdict voor wie nu 'nog geen' mobieltje heeft. En zo zal het wellicht ook verlopen met dat Alziend Oog. Tot wij geheel en al humanoïde zijn, katarakt van onze hersenen incluis, en alles wat onze dierlijke afkomst verraadt een teken van ongeciviliseerde barbaarsheid. Het elektronisch oog, of ook: hoe bijziendheid plots een wel heel toepasselijke benaming wordt.