Pimp-a-post

As I speak is het bon ton om reviews en blogs te pimpen met een shitload aan catch phrases. (I declare myself guilty). Of ook: Tegenwoordig is het behoorlijk modieus om recensies en internetdagboeken vol te stouwen met een overdaad aan populaire zinnetjes of zinswendingen in andere talen (ik doe er ook wel eens aan mee). Lees dit leuke postje maar eens van de bijzonder onderhoudende Ishku, of dit van Brutin. Ik ben daar eerlijk in: ik heb al wel eens een vertaalwoordenboek moeten raadplegen om een van hun postjes ten volle te kunnen begrijpen. Maar goed: ik ben dan ook al ouder dan 30 en ik ben opgegroeid met Jacobus en Corneel in plaats van met The Simpsons. Ik weet bijgevolg iets meer over bakkersfietsen dan de gemiddelde jonge mens van nu, maar daar houdt het dan ook mee op.

Bijgevolg luidt mijn oproep: Vertalen en omzetten naar het Nederlands die handel! Goed, een computer hoeft geen ordinateur te worden zoals bij onze Franse vrienden, maar het 'je ne sais quoi' dat te pas en te onpas opduikt in boeken- en cd-besprekingen wanneer de recensent van dienst te lui is om naar woorden te zoeken maar toch graag intelligent en belezen wil overkomen kan mits een eenvoudige ingreep wel omgevormd worden tot 'ik-weet-niet-wat'. 'Bullshit' moet qua stafrijm duidelijk zijn meerdere erkennen in 'stierestront'. En Shakespeare zou vast not amused zijn - sorry, zou er vast niet kunnen mee lachen - als hij zag en hoorde hoe zijn tekstregeltje 'to be or not to be, that's the question' een eigen leven gaan leiden is als eenvoudig lapmiddel bij gebrek aan betere vondsten. Dus vanaf nu graag 'dat is de vraag'.

Wordt het overigens niet hoog tijd dat we Kurt Cobain's 'Nevermind' onder Nederlandstaligen gewoon weer vervangen door 'laat-maar-zitten'? Of is het Nederlands niet hip en bijdetijds genoeg om uitdrukking te geven aan onze enorm kosmopolitische ingesteldheid enerzijds en onze verbondenheid met onze geboortestreek en voorvaderen anderzijds en hebben we daarvoor het Engels dan wel het West-Vlaams (zeg ne kir oe loat ist en besef hoeveel tijd je al verspild hebt op het internet ondertussen) of een andere streektaal nodig?

Mijn veronderstelling: Waarschijnlijk gebruikt onze generatie zijn losvaste rijtje Engelse, Franse en andere catch phrases helemaal niet om hipheid of culturele verhevenheid te suggereren maar veeleer om aan te geven dat ze met hun voeten in het echte leven staat en straatwijs zijn. Wie consequent Nederlands gebruikt waar ook Engels of Frans mogelijk zijn binnen het paradigma van het Nederlandse taalgebruik, verraadt zichzelf in die logica als een aansteller (waarom moelijk doen als het ook gemakkelijk kan - met een gangbare uitdrukking uit het Engels bijvoorbeeld) dan wel een provincialist (nog nooit gehoord van 'nevermind' - huh?) of een enggeestigaard (moet alles altijd echt zo perfect in het schoon Nederlandsch?). Ook de vorm is de booschap nietwaar.

Of hoe het internet Pim-Pam-Pet uitdost als Pimp-A-Post.