vrijdag 11 april 2008

Briefje van Chantal

Ik moet daar rechtdoor en eerlijk in zijn: de sitemeter liegt er niet om. Het lezerspubliek van het Bunkerke is voorlopig vrij select. (Bij deze: dag Freaq, dag Roeland, dag broer, dag Jatarara, dag Linn, dag andere slimme, intelligente en mooie mensen). En het lijkt er wel op dat het Bunkerke na zowat een maand zijn hoogtepunt al achter de rug heeft. Dimarso zou nu een peiling moeten doen, het zou er niet goed uitzien.

Wij, worpelingen van het Kortemarkse kwaliteitsonderwijs, weten echter wel beter: het is de kwaliteit die telt. Behalve voornoemde zwaargewichten en behalve jij daar, lieve lezer, heeft namelijk ook niemand minder dan Chantal Pattyn mijn blog gelezen. (Wie zich afvraagt wie Chantal Pattyn dan wel mag wezen, klikt hier voor mijn vorige postje over deze Grote Dame. En wie mijn vorige postje gelezen heeft, weet dat Chantal Pattyn mij niet onberoerd liet zo'n 15-tal jaar geleden en dat mijn bewondering helemaal beaat werd toen ik rond diezelfde periode van haar een handgeschreven briefje kreeg)

En de geschiedenis herhaalt zich, weze het in andere kleuren en vormen. Niet in steen gebeiteld, op perkament geschilderd of in sierlijke letters op Studio Brussel-briefpapier gekribbeld maar via de elektronische snelweg keerde zij terug in mijn leven:

Dag Daan,

Update was so much fun. Maar klara is dat ook. Ken je neve, mixtuur en laika al? Eens proberen. Great music, brilliant voices.

Groet
Chantal

Een persoonlijke oproep om de programmatie van Klara - dé Vlaamse cultuurzender - eens een kans te bieden. Van Chantal Pattyn - hét nethoofd van dé Vlaamse cultuurzender - zelf. Die mijn blog - dé blog van mij die ondertussen al bezocht werd door hét nethoofd van dé Vlaamse cultuurzender - gelezen heeft. De Oostakkerse Gedichten van Hugo Claus komen hier orakelgewijs spontaan uit mijn spraakorgaan gekoprold, zo Cultureel-Met-Grote-C voel ik - een eenvoudig Punkerke van het West-Vlaamse platteland - mij plotseling.

Om mijn verhaaltjes te promoten door commentvormige kakjes achter te laten onder stukjes van andere mensen ben ik veel te lui, en bovendien is het nijpende besef dat het leven al te kort is om succes na te jagen al iets te urgent in mijn 31-jarige botten aanwezig. Niet langer maal ik dus om al die onwetenden ginder buiten die mijn internetdagboekje zomaar voorbijsurfen. Met hernieuwde moed bouwt Punker verder aan zijn glasvezelbunker. Speciaal voor zichzelf, RG, FJ, MW, JG, 78.23.23.# en alle andere bezoekers van het Bunkerke. En vanaf nu ook speciaal voor Chantal.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik ben oprecht jaloers.

Anoniem zei

Mijn "first comment" op je bunkerke, Daan the Banaan. Dus een van die cijfercombinaties ben ik dus. Het is wel heel lief en indrukwekkend dat Miss Klara je een mailke stuurt.

Maar Chantal uit Sint-Eloois-Winkel is blijkbaar naast een levend cliche van de cultuurmadam (zie ook A.T. De kersdanser) ook een doordeweekse tupperware verkoopster. Haar eigen stront zo aan de man brengen, het moet wel heel slecht gaan met de radiozender met de naam van een koe. Jeff Neve schopt reet op de piano, maar op de radio is hij iets teveel zijn overenthousiaste zelf. Laika is een veel te vroeg gestorven hond en mixtuur is een foute woordspeling.

Waar is de tijd dat ze verliefd was op Iggy Pop, Drum & Bass de uitlaatklep van "Black downtown London" noemde en ze gewoon de beste stem was van het universum...

Chantal vergeet nu eens die boeken van Zuid-Amerikaanse dichters waar niemand ooit van heeft gehoord, vergeet het 16de cello suite van whoever, vergeet die prachtige interpretatie van het onbestemde lijden van het innerlijke kind binnen het misbruikte vrouwenlichaam op die vernissage in een andere galerij...

Daal terug naar het niveau van de Rock'N'Roll. Rol je in de modder en denk Fuck. of beter, denk niet.

Your Daniel zei

Een eerste reactie, maar meteen een waardige, Achiel! Was op een blog meteen een leuke post geweest (hint ;-) ).

Ik moet toegeven dat ik de raad van Chantal nog altijd niet opgevolgd heb. Voel mij nog iets te jong voor Klara. Misschien dat ik ooit nog een echte culturo word, wie weet, maar het zal toch niet voor meteen zijn vrees ik.

Hadden ze die zender nu eens 'Chantal' genoemd, dan, ja! Ik heb blijkbaar toch nood aan personencultus.